Saturday, December 26, 2009
Tuesday, December 22, 2009
Monday, December 21, 2009
ရန္ကုန္က အျမင္မေတာ္စရာ ႏိုင္ငံျခားသူ
ယခုပံုဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔က မဟာဗႏၶဳလ လမ္းေပၚရွိ ကုန္ေစ်းတန္းနားမွာ နိုင္ငံျခားသူ တစ္ေယာက္က ဒီလိုေဆးမင္ေၾကာင္ပံု ထိုးျပီး၊ ေခတ္ေပၚႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း အက်ီၤ ၤနဲ႔ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ေလွ်ာက္သြားေနတာဟာ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေစာ္ကားရာၾကေနပါတယ္။
“ဒါဟာ ဒီအစိုးရေၾကာင့္ပဲ ။ ဘာသာ သာသနာကို သူကိုယ္တိုင္ေစာ္ကားထားေတာ့ ။ ဘာသာျခားက ဒီလိုပံုစံ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လာျပီးလုပ္ရဲတာေပါ့ . တျခားဘာသာေတြမွာ ( အစ္စလာမ္ ) ဆိုရင္ ဒီလိုသာေစာ္ကားတာမ်ိဳးဆို ။ သတ္ေတာင္ပစ္အံုးမယ္။”ဟု ဓါတ္ပံုေပးပို႔လာသူ ရန္ကုန္ၿမိဳခံ တစ္ဦးက ေျပာပါသည္။
ဓါတ္ပံုထဲက နိုင္ငံျခားသူသည္ ဗုဒၶဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္လို႔ သူ႕စိတ္ကူးတည့္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္ထားတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အတုမရွိ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ ၄င္း နိုင္ငံျခားသူႏွင့္ မည္သို႔မွ အျမင္မေတာ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ပါက မိမိတို႔တက္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ သာသနာအတြက္ ဝိုင္းဝန္းတားဆီးေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံရင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။
Sunday, December 13, 2009
သံဃာ့အေရးက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ံုးခန္း တိုက်ဳိတြင္ဖြင့္လွစ္
ၿဖိဳးေဝ-mmp | သံဃာ့ေတာ္မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ ေသာ အေရးကိစၥအဝဝကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္ ေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ တိုက်ိဳၿမဳိ႕၊ ဆုဂါမို (Sugamo) ဘူတာအနီးတြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ုံးခန္း (International Sangha Office-Japan) ကို ဖြင့္လွစ္ထားရွိလိုက္ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
အဆိုပါအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ုံးခန္းအား ယိုးဒယာႏိုင္ငံမွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသို႔ ႂကြေရာက္လာေသာ ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွ သံဃာ့ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ လက္႐ွိ တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ေပးေနလ်က္ရွိသည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကို ႏိုဝင္ဘာလ၊ (၂၁)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္ဦး ဓမၼေဇာတိႏွင့္အတူ နယူးဇီလန္ႏွင့္ အဂၤလန္တို႔မွ ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ားအပါအဝင္ စုစုေပါင္းသံဃာေတာ္(၅)ပါးျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဓမၼေဇာတိမွမိန္႔ဆိုသည္။
''သံဃာအေရးကိစၥေတြကို ဂ်ပန္မွာလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုအပ္တယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ကဲ့ သို႔ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ဆက္သြယ္မႈေတြ လိုလာမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာျဖစ္သင့္ တယ္၊ ရွိသင့္တယ္လို႔ ဘုန္းဘုန္း အေနနဲ႔လည္း ယူဆမိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီမွာ(ဂ်ပန္) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ကို ဖြင့္လွစ္ရျခင္းျဖစ္တယ္...''ဟု ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွ ဆက္လက္မိန္႔ၾကားသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိသည္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ သံဃာသပိတ္တြင္ ျပည္တြင္းသံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖဲြ႔၌
စည္း႐ံုးေရးမွဴး တာဝန္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။
လြတ္လပ္စြာလုပ္ကုိင္ခြင့္ရေသာ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္ႏွင့္ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ထားရွိေသာ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ႐ံုးခန္းခဲြမ်ား ထား႐ွိသကဲ့သို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ထားရွိေစလိုေၾကာင္း၊ ယခုအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ုံးခန္းကိုလည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ား ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံတကာနည္းတူ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳး ပမ္းေဆာင္႐ြက္ သြားၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ယခုဖြင့္လွစ္ထားသည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္းကို 'Itabashi'တြင္ရွိေနသာ 'ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္လူမႈေရးအေရး (MCWA)'အမည္ႏွင့္တည္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ခြဲထြက္ကာ စင္ၿပိဳင္ဖြင့္လွစ္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သိရသည္။
'Itabashiမွာဖြင့္ထားတဲ့ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႀကီးလည္း ရွိပါတယ္။ သ႔ိုေပမယ့္ သံဃာ့အေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္စပ္တဲ့ကိစၥေတြမွာ အခက္အခဲေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့အခက္အခဲေတြကို ေျပလည္ ေစခ်င္တဲ့အပိုင္းလည္းပါ,ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးသံဃာ့အေရးကိစၥေဆာင္ ႐ြက္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ ေတြ ဂ်ပန္ကိုႂကြလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ တည္းခုိဖို႔အခက္အခဲလည္းမျဖစ္ ေတာ့ဘူးေပါ့...''ဟု ယခုလိုမိန္႔ ဆိုသည္။
သံဃာ့႐ံုးခန္းျဖစ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာတကာ/ တကာမတခ်ဳိ႕မွ ဝိုင္းဝန္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္းသိရသည္။
ဆရာေတာ္မွဆက္လက္၍ 'သံဃာႏွင့္ဒကာ'ဆိုသည္မွာ ''သာဂါရာ အနာဂါရာစ ဥေဘာအေညါ ည နိႆိတာ''ဆိုသည့္ တရား ေတာ္အတိုင္း ''ကိုင္းကြၽန္းမွီ ကြၽန္းကိုင္မွီ''ဆိုသလို အျပန္အလွန္ အမွီ သဟဲျပဳေနၾကတာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖြယ္မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ကိုဆက္သြယ္လိုပါက-
T၁၇ဝ-ဝဝဝ၂
ROOM - 501, TOKYO, TOSHIMA-KU, SUGAMO DEAR PLAZA, 3-24-5
(ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိ)
ဖုန္း - ဝ၈ဝ-၃၂၅ဝ-၆၇၁၂
ေမးလ္လိပ္စာ - iso.jpb@gmail.com
iso.jp2009@gmail.com
သို႔လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိ ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးေနေသာ ဒကာဒကာမမ်ားကို လည္းေကာင္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ဖုန္းနံပါတ္မ်ားမွာ -
ဝ၉ဝ-၉၉၇၂-၆ဝဝ၁၊ ဝ၈ဝ-၃၃၈ဝ-၅၈၄၇၊ ဝ၈ဝ-၃၁၂ဝ-၉ဝ၈၄၊ ဝ၉ဝ-၁၆၉၅-၂၄၅၅၊ ဝ၉ဝ-၄၈၄၄-၇ဝ၉၂၊ ဝ၈ဝ-၃ဝ၂၆-၁၆၁ဝ၊ ဝ၈ဝ-၅၃၇၃-၂၅၂၄ စသည့္ဖုန္းနံပါတ္မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
အဆိုပါအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ုံးခန္းအား ယိုးဒယာႏိုင္ငံမွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသို႔ ႂကြေရာက္လာေသာ ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွ သံဃာ့ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ လက္႐ွိ တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ေပးေနလ်က္ရွိသည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကို ႏိုဝင္ဘာလ၊ (၂၁)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္ဦး ဓမၼေဇာတိႏွင့္အတူ နယူးဇီလန္ႏွင့္ အဂၤလန္တို႔မွ ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ားအပါအဝင္ စုစုေပါင္းသံဃာေတာ္(၅)ပါးျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဓမၼေဇာတိမွမိန္႔ဆိုသည္။
''သံဃာအေရးကိစၥေတြကို ဂ်ပန္မွာလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုအပ္တယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ကဲ့ သို႔ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ဆက္သြယ္မႈေတြ လိုလာမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာျဖစ္သင့္ တယ္၊ ရွိသင့္တယ္လို႔ ဘုန္းဘုန္း အေနနဲ႔လည္း ယူဆမိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီမွာ(ဂ်ပန္) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ကို ဖြင့္လွစ္ရျခင္းျဖစ္တယ္...''ဟု ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွ ဆက္လက္မိန္႔ၾကားသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိသည္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ သံဃာသပိတ္တြင္ ျပည္တြင္းသံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖဲြ႔၌
စည္း႐ံုးေရးမွဴး တာဝန္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။လြတ္လပ္စြာလုပ္ကုိင္ခြင့္ရေသာ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္ႏွင့္ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ထားရွိေသာ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ႐ံုးခန္းခဲြမ်ား ထား႐ွိသကဲ့သို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ထားရွိေစလိုေၾကာင္း၊ ယခုအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ုံးခန္းကိုလည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ား ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံတကာနည္းတူ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳး ပမ္းေဆာင္႐ြက္ သြားၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ယခုဖြင့္လွစ္ထားသည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္းကို 'Itabashi'တြင္ရွိေနသာ 'ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္လူမႈေရးအေရး (MCWA)'အမည္ႏွင့္တည္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ခြဲထြက္ကာ စင္ၿပိဳင္ဖြင့္လွစ္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သိရသည္။
'Itabashiမွာဖြင့္ထားတဲ့ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႀကီးလည္း ရွိပါတယ္။ သ႔ိုေပမယ့္ သံဃာ့အေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္စပ္တဲ့ကိစၥေတြမွာ အခက္အခဲေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့အခက္အခဲေတြကို ေျပလည္ ေစခ်င္တဲ့အပိုင္းလည္းပါ,ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးသံဃာ့အေရးကိစၥေဆာင္ ႐ြက္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ ေတြ ဂ်ပန္ကိုႂကြလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ တည္းခုိဖို႔အခက္အခဲလည္းမျဖစ္ ေတာ့ဘူးေပါ့...''ဟု ယခုလိုမိန္႔ ဆိုသည္။
သံဃာ့႐ံုးခန္းျဖစ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာတကာ/ တကာမတခ်ဳိ႕မွ ဝိုင္းဝန္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္းသိရသည္။
ဆရာေတာ္မွဆက္လက္၍ 'သံဃာႏွင့္ဒကာ'ဆိုသည္မွာ ''သာဂါရာ အနာဂါရာစ ဥေဘာအေညါ ည နိႆိတာ''ဆိုသည့္ တရား ေတာ္အတိုင္း ''ကိုင္းကြၽန္းမွီ ကြၽန္းကိုင္မွီ''ဆိုသလို အျပန္အလွန္ အမွီ သဟဲျပဳေနၾကတာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖြယ္မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ုံးခန္း ကိုဆက္သြယ္လိုပါက-
T၁၇ဝ-ဝဝဝ၂
ROOM - 501, TOKYO, TOSHIMA-KU, SUGAMO DEAR PLAZA, 3-24-5
(ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိ)
ဖုန္း - ဝ၈ဝ-၃၂၅ဝ-၆၇၁၂
ေမးလ္လိပ္စာ - iso.jpb@gmail.com
iso.jp2009@gmail.com
သို႔လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိ ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးေနေသာ ဒကာဒကာမမ်ားကို လည္းေကာင္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ဖုန္းနံပါတ္မ်ားမွာ -
ဝ၉ဝ-၉၉၇၂-၆ဝဝ၁၊ ဝ၈ဝ-၃၃၈ဝ-၅၈၄၇၊ ဝ၈ဝ-၃၁၂ဝ-၉ဝ၈၄၊ ဝ၉ဝ-၁၆၉၅-၂၄၅၅၊ ဝ၉ဝ-၄၈၄၄-၇ဝ၉၂၊ ဝ၈ဝ-၃ဝ၂၆-၁၆၁ဝ၊ ဝ၈ဝ-၅၃၇၃-၂၅၂၄ စသည့္ဖုန္းနံပါတ္မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
Monday, December 7, 2009
Sunday, December 6, 2009
Saturday, December 5, 2009
ဘဝစိတ္ပ်က္ေၾကကဲြခ်ိန္မွာ ၿပံဳးပါ။ ေနာက္ဆံုးကိန္းက အတူတူပါပဲ
မူရင္းေရးသားသူ -- He Quan- Feng (何權峰) (စိတ္ပညာ)(ဘဝစိတ္ပ်က္ေၾကကဲြခ်ိန္မွာ ၿပံဳးပါ။ ေနာက္ဆံုးကိန္းက အတူတူပါပဲ)
ဘာသာျပန္သူ - ႏုိင္းႏုိင္းစေန
ေလာကႀကီးထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကိစၥအားလံုးက တစ္ခုကိုရရင္ အျခားတစ္ခုကို ဆံုး႐ႈံးရတာခ်ည္းပဲ။ အခ်စ္က လူကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးသလို ဝမ္းနည္းေၾကကဲြမႈကိုလည္း ေပးတယ္။ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာျခင္းက လူကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစသလို စိတ္မခ်မ္းေျမ့မႈေတြကိုလည္း ေပးတယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းက လူကိုဝမ္းသာ ဂုဏ္ယူေစသလို ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းက လူကိုဝမ္းနည္းေစတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုခုကို ပိုင္ဆိုင္ရတာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အလားတူ ဆံုး႐ံႈးသြားခဲ့ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အဆအတိုင္း ျပန္ခံစားရလိမ့္မယ္။ ဥပမာ- ရယူပိုင္ဆိုင္တုန္းက (၈)မွတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရင္ ဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း (၈)မွတ္ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက အတူတူပဲ ျဖစ္တယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ပစၥည္းဥစၥာကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ က်န္းမာေရး၊ မိသားစု သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ေရးမွာ ဆံုး႐ႈံးသြားၾကတယ္။ လူတခ်ဳိ႕က စီးပြါးေရး၊ ေအာင္ျမင္ေရးမွာ ၃မွတ္ေလ်ာ့ခဲ့ေပမယ့္ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈမွာ ၃မွတ္တိုးလာခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕အရာေတြက မတရားဘူးလို႔ထင္ရေပမယ့္ ေသခ်ာခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ရင္ တရားတာေတြခ်ည္းပါပဲ။
တခ်ဳိ႕က ေငြရွိရင္ ပိုေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးက ေငြရာေက်ာ္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရႏိုင္တယ္။ အဲဒီဆင္းရဲသား သူေဌးျဖစ္ၿပီးေနာက္ တူညီတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေငြေထာင္ေသာင္းသံုးမွ ဒါမွမဟုတ္ သိန္းရာေက်ာ္သံုးမွ သူရႏိုင္ေတာ့မယ္။ အရသာျပင္းျပင္းႀကိဳက္ေလ အဲဒီပစၥည္းေတြရဲ႕အရသာက ညံ့ေလေလျဖစ္တယ္။ ေငြေၾကးမ်ားေလေလ အဲဒီေငြေတြရဲ႕တန္ဖိုးက ေသးေလေလျဖစ္တယ္။ ဗိုက္အရမ္းဆာခ်ိန္မွာ ေပါက္စီတစ္လံုးရဲ႕ အရသာက အရမ္းခ်ဳိၿမိန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပါက္စီငါးလံုးစားၿပီးေနာက္ ေပါက္စီရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့အရသာကို သင္ခံစားမိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
ေငြမ်ားေလ သူခိုးဓျမရန္ကိုေၾကာက္ေလ၊ အိမ္ႀကီးေလ ထိန္းသိမ္းလွဲက်င္းရမွာေၾကာက္ေလ၊ မ်ားမ်ားစားတဲ့လူက ဝမွာေၾကာက္တယ္။ ေကာင္းေကာင္းစားရတဲ့လူက ေသမွာေၾကာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုခုကို ပိုင္ဆိုင္ရတာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အလားတူ ဆံုး႐ံႈးသြားခဲ့ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အဆအတိုင္း ျပန္ခံစားရလိမ့္မယ္။ ဥပမာ- ရယူပိုင္ဆိုင္တုန္းက (၈)မွတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရင္ ဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း (၈)မွတ္ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက အတူတူပဲ ျဖစ္တယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ပစၥည္းဥစၥာကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ က်န္းမာေရး၊ မိသားစု သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ေရးမွာ ဆံုး႐ႈံးသြားၾကတယ္။ လူတခ်ဳိ႕က စီးပြါးေရး၊ ေအာင္ျမင္ေရးမွာ ၃မွတ္ေလ်ာ့ခဲ့ေပမယ့္ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈမွာ ၃မွတ္တိုးလာခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕အရာေတြက မတရားဘူးလို႔ထင္ရေပမယ့္ ေသခ်ာခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ရင္ တရားတာေတြခ်ည္းပါပဲ။
တခ်ဳိ႕က ေငြရွိရင္ ပိုေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးက ေငြရာေက်ာ္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရႏိုင္တယ္။ အဲဒီဆင္းရဲသား သူေဌးျဖစ္ၿပီးေနာက္ တူညီတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေငြေထာင္ေသာင္းသံုးမွ ဒါမွမဟုတ္ သိန္းရာေက်ာ္သံုးမွ သူရႏိုင္ေတာ့မယ္။ အရသာျပင္းျပင္းႀကိဳက္ေလ အဲဒီပစၥည္းေတြရဲ႕အရသာက ညံ့ေလေလျဖစ္တယ္။ ေငြေၾကးမ်ားေလေလ အဲဒီေငြေတြရဲ႕တန္ဖိုးက ေသးေလေလျဖစ္တယ္။ ဗိုက္အရမ္းဆာခ်ိန္မွာ ေပါက္စီတစ္လံုးရဲ႕ အရသာက အရမ္းခ်ဳိၿမိန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပါက္စီငါးလံုးစားၿပီးေနာက္ ေပါက္စီရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့အရသာကို သင္ခံစားမိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ေငြမ်ားေလ သူခိုးဓျမရန္ကိုေၾကာက္ေလ၊ အိမ္ႀကီးေလ ထိန္းသိမ္းလွဲက်င္းရမွာေၾကာက္ေလ၊ မ်ားမ်ားစားတဲ့လူက ဝမွာေၾကာက္တယ္။ ေကာင္းေကာင္းစားရတဲ့လူက ေသမွာေၾကာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
အခုေခတ္ ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြက ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ သစ္သီးဝလံေတြ စားၾကတယ္။ ပဲ၊ ေျပာင္း၊ဂ်ံဳေတြကို အဓိကထားစားၾကတယ္။ အဲဒီအစားအစာေတြ အားလံုးက ဆင္းရဲတုန္းက စားခဲ့တဲ့အစာ ဒါမွမဟုတ္ တိရစာၦန္ေတြကို ေကြၽးတဲ့အစာေတြ မဟုတ္ပါလား?
အားလံုးသိၿပီျဖစ္တဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ဟာ ၿခံစည္းရိုးထဲက စပ်စ္သီးကိုေတြ႔ေတာ့ အရမ္းစားခ်င္ခဲ့တယ္။ အပင္ထက္က စပ်စ္သီးေတြရဲ႕ ဆဲြေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေျမေခြးဟာ ၿခံထဲဝင္ဖို႔ ဝင္ေပါက္ကိုလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး စည္းရိုးနားက ဝင္ေပါက္တစ္ခုကို သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ ဝင္ေပါက္ကေသးေနလို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဝင္မရခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေျမေခြးက ဝင္ေပါက္ေသးေသးေလးထဲ ဝင္ရဖို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ ေသးငယ္သြားေအာင္ စည္းရိုးအျပင္မွာ(၆)ရက္ၾကာ အဆာငတ္ခံခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေျမေခြးဟာ ၿခံထဲဝင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး စပ်စ္သီးေတြကို အားရပါးရ စားသံုးခဲ့တယ္။ စားၿပီးမွ ျပည့္တင္းေနတဲ့ခႏၶာနဲ႔ ၿခံအျပင္ထြက္ဖို႔ မရမွန္းသိေတာ့ ေျမေခြးဟာ (၆)ရက္ၾကာ အဆာငတ္ခံျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးရကိန္းက အတူတူပဲလို႔ ေျပာရျခင္းျဖစ္တယ္။
ေခ်ာင္းအထက္ပိုင္းမွာ ေန႔တိုင္းေရေသာက္ေနတဲ့ ရွဥ့္တစ္ေကာင္နဲ႔ ေခ်ာင္းေအာက္ပိုင္းမွာ ေန႔တိုင္းေရေသာက္ေနတဲ့ ရွဥ့္က ဘာမွမျခားနားဘူး။ ရွဥ့္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေရဘယ္ေလာက္ဆန္႔မလဲ? ေရပိုေသာက္တဲ့သူက ဗိုက္ကားၿပီး ေသရံုကလဲြလို႔ ဘာျဖစ္ႏိုင္ဦးမလဲ?
ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးကို ကုိယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ့္အတြက္က တစ္ေန႔ထမင္းသံုးနပ္နဲ႔ ညအိပ္ရင္ ကုတင္တစ္လံုးပါပဲ။ ကုတင္အလံုးတစ္ရာ ပိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ညအိပ္ရင္ ကုတင္တစ္လံုးပဲ သင္အိပ္ႏိုင္မယ္။ ဖိနပ္အရံတစ္ေထာင္ ပိုင္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ တစ္ႀကိမ္မွာ ဖိနပ္တစ္ရံပဲ သင္စီးလို႔ရမယ္။
ဟင္းအပဲြရာေက်ာ္ကို သင္မွာႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သင္ဘယ္ေလာက္စားႏိုင္မလဲ? အလြန္ဆံုး အစာအိမ္တစ္ခုပဲ သင္ထည့္ႏိုင္မွာ မဟုတ္လား?
တခ်ဳိ႕လူက အခ်ိန္ေစာၿပီး ရယူပိုင္ဆိုင္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေနာက္က်မွ ရယူပိုင္ဆိုင္တယ္။ တခ်ဳိ႕က အခ်ိန္ေစာၿပီး လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေနာက္က်မွ ဆံုးရႈံးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက အတူတူပဲျဖစ္တယ္။ ရယူပိုင္ဆိုင္တုန္းက ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေလာက္ ဆံုးရႈံးခ်ိန္မွာ ဝမ္းနည္းရမွာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေသဆံုးခ်ိန္မွာ လူတိုင္း၊ အရာတိုင္းက တူညီသြားပါတယ္။ ေသဆံုးျခင္းက အရာအားလံုးကို တရားမွ်မွ် ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေသဆံုးျခင္းမွာ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ခဲြမထားပါဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့လူက သက္ေတာင့္သက္သာေသရၿပီး ဆင္းရဲသူက နာက်င္ခံစားၿပီး ေသမွာမဟုတ္ပါဘူး။
လူတခ်ဳိ႕က (၁ဝ)မွတ္အျပည့္ရတယ္။ သူေသဆံုးထြက္ခြါခ်ိန္မွာ (၁ဝ)မွတ္အျပည့္ ဆံုးရႈံးရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ လံုးဝတရားပါတယ္။ လူတခ်ဳိ႕က (၃)မွတ္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕က (၇)မွတ္ရတယ္။ (၃)မွတ္ရသူက (၃)မွတ္ေသာဥစၥာကိုရၿပီး (၇)မွတ္ေသာက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရမယ္။ (၇)မွတ္ရသူက (၇)မွတ္ေသာဥစၥာကိုရၿပီး (၃)မွတ္ေသာက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရမယ္။ တခ်ဳိ႕က အရင္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေနာက္က်မွရတယ္။ တခ်ဳိ႕က လံုးဝမရဘူး။ အရင္ရသူက အရင္ဆံုး႐ႈံးမယ္။ ေနာက္က်ရသူက ေနာက္မွဆံုး႐ႈံးမယ္။ လံုးဝမရသူက ဆံုး႐ံႈးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ဘာအၿငိဳးအေတးမွ မထားနဲ႔။ သူမွန္တယ္၊ ငါမွားတယ္၊ သူညံ့တယ္၊ ငါေတာ္တယ္နဲ႔ တြယ္ကပ္တြက္ခ်က္မေနပါနဲ႔။ လူဘဝဆိုတာကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။
အားလံုးသိၿပီျဖစ္တဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ဟာ ၿခံစည္းရိုးထဲက စပ်စ္သီးကိုေတြ႔ေတာ့ အရမ္းစားခ်င္ခဲ့တယ္။ အပင္ထက္က စပ်စ္သီးေတြရဲ႕ ဆဲြေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေျမေခြးဟာ ၿခံထဲဝင္ဖို႔ ဝင္ေပါက္ကိုလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး စည္းရိုးနားက ဝင္ေပါက္တစ္ခုကို သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ ဝင္ေပါက္ကေသးေနလို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဝင္မရခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေျမေခြးက ဝင္ေပါက္ေသးေသးေလးထဲ ဝင္ရဖို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ ေသးငယ္သြားေအာင္ စည္းရိုးအျပင္မွာ(၆)ရက္ၾကာ အဆာငတ္ခံခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေျမေခြးဟာ ၿခံထဲဝင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး စပ်စ္သီးေတြကို အားရပါးရ စားသံုးခဲ့တယ္။ စားၿပီးမွ ျပည့္တင္းေနတဲ့ခႏၶာနဲ႔ ၿခံအျပင္ထြက္ဖို႔ မရမွန္းသိေတာ့ ေျမေခြးဟာ (၆)ရက္ၾကာ အဆာငတ္ခံျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးရကိန္းက အတူတူပဲလို႔ ေျပာရျခင္းျဖစ္တယ္။ေခ်ာင္းအထက္ပိုင္းမွာ ေန႔တိုင္းေရေသာက္ေနတဲ့ ရွဥ့္တစ္ေကာင္နဲ႔ ေခ်ာင္းေအာက္ပိုင္းမွာ ေန႔တိုင္းေရေသာက္ေနတဲ့ ရွဥ့္က ဘာမွမျခားနားဘူး။ ရွဥ့္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေရဘယ္ေလာက္ဆန္႔မလဲ? ေရပိုေသာက္တဲ့သူက ဗိုက္ကားၿပီး ေသရံုကလဲြလို႔ ဘာျဖစ္ႏိုင္ဦးမလဲ?
ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးကို ကုိယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ့္အတြက္က တစ္ေန႔ထမင္းသံုးနပ္နဲ႔ ညအိပ္ရင္ ကုတင္တစ္လံုးပါပဲ။ ကုတင္အလံုးတစ္ရာ ပိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ညအိပ္ရင္ ကုတင္တစ္လံုးပဲ သင္အိပ္ႏိုင္မယ္။ ဖိနပ္အရံတစ္ေထာင္ ပိုင္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ တစ္ႀကိမ္မွာ ဖိနပ္တစ္ရံပဲ သင္စီးလို႔ရမယ္။
ဟင္းအပဲြရာေက်ာ္ကို သင္မွာႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သင္ဘယ္ေလာက္စားႏိုင္မလဲ? အလြန္ဆံုး အစာအိမ္တစ္ခုပဲ သင္ထည့္ႏိုင္မွာ မဟုတ္လား?လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ လူဘဝဆိုတာကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာသူေတြအားလံုးမွာ ဥစၥာ၊ ရာထူးေတြသာ အနိမ့္အျမင့္ဆိုၿပီး အဆင့္အတန္းခဲြထားၾကမယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကိုေတာ့ အနိမ့္အျမင့္ခဲြျခားလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ေငြရွိတဲ့လူရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ပိုရႈပ္ေထြးမယ္။ ဆင္းရဲတဲ့လူရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ပိုရိုးရွင္းမယ္။ ဒီေလာက္ေလးပဲ ကြာျခားပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာ ေယာက္်ား ဒါမွမဟုတ္ မိန္းမ သံုးေလးေယာက္ပိုင္ဆိုင္သူက တစ္ေယာက္တည္းပိုင္ဆိုင္သူေလာက္ ရိုးရွင္းေပ်ာ္ရႊင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သင္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဝမ္းနည္းျခင္းက တစ္ေနရာမွာ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနလိမ့္မယ္။ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြျခင္းရဲ႕ ေနာက္မွာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ထပ္ၾကပ္မခြါလိုက္လို႔ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အရာရာတိုင္းကသူ႔ေနရာနဲ႔သူ အံဝင္ခြင္က် ဒြန္တဲြေနတယ္ဆိုတာကို သင္သတိျပဳမိလိမ့္မယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တာ ဝမ္းနည္းတာ၊ ပိုင္ဆိုင္တာ ဆံုးရႈံးတာ၊ ေကာင္းတာ ဆိုးတာ၊ တိုးတာ ေလွ်ာ့တာ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက တူညီေနပါလိမ့္မယ္။
သင္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဝမ္းနည္းျခင္းက တစ္ေနရာမွာ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနလိမ့္မယ္။ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြျခင္းရဲ႕ ေနာက္မွာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ထပ္ၾကပ္မခြါလိုက္လို႔ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အရာရာတိုင္းကသူ႔ေနရာနဲ႔သူ အံဝင္ခြင္က် ဒြန္တဲြေနတယ္ဆိုတာကို သင္သတိျပဳမိလိမ့္မယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တာ ဝမ္းနည္းတာ၊ ပိုင္ဆိုင္တာ ဆံုးရႈံးတာ၊ ေကာင္းတာ ဆိုးတာ၊ တိုးတာ ေလွ်ာ့တာ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက တူညီေနပါလိမ့္မယ္။
တခ်ဳိ႕လူက အခ်ိန္ေစာၿပီး ရယူပိုင္ဆိုင္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေနာက္က်မွ ရယူပိုင္ဆိုင္တယ္။ တခ်ဳိ႕က အခ်ိန္ေစာၿပီး လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေနာက္က်မွ ဆံုးရႈံးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးရတဲ့ကိန္းက အတူတူပဲျဖစ္တယ္။ ရယူပိုင္ဆိုင္တုန္းက ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေလာက္ ဆံုးရႈံးခ်ိန္မွာ ဝမ္းနည္းရမွာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေသဆံုးခ်ိန္မွာ လူတိုင္း၊ အရာတိုင္းက တူညီသြားပါတယ္။ ေသဆံုးျခင္းက အရာအားလံုးကို တရားမွ်မွ် ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေသဆံုးျခင္းမွာ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ခဲြမထားပါဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့လူက သက္ေတာင့္သက္သာေသရၿပီး ဆင္းရဲသူက နာက်င္ခံစားၿပီး ေသမွာမဟုတ္ပါဘူး။လူတခ်ဳိ႕က (၁ဝ)မွတ္အျပည့္ရတယ္။ သူေသဆံုးထြက္ခြါခ်ိန္မွာ (၁ဝ)မွတ္အျပည့္ ဆံုးရႈံးရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ လံုးဝတရားပါတယ္။ လူတခ်ဳိ႕က (၃)မွတ္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕က (၇)မွတ္ရတယ္။ (၃)မွတ္ရသူက (၃)မွတ္ေသာဥစၥာကိုရၿပီး (၇)မွတ္ေသာက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရမယ္။ (၇)မွတ္ရသူက (၇)မွတ္ေသာဥစၥာကိုရၿပီး (၃)မွတ္ေသာက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရမယ္။ တခ်ဳိ႕က အရင္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေနာက္က်မွရတယ္။ တခ်ဳိ႕က လံုးဝမရဘူး။ အရင္ရသူက အရင္ဆံုး႐ႈံးမယ္။ ေနာက္က်ရသူက ေနာက္မွဆံုး႐ႈံးမယ္။ လံုးဝမရသူက ဆံုး႐ံႈးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ဘာအၿငိဳးအေတးမွ မထားနဲ႔။ သူမွန္တယ္၊ ငါမွားတယ္၊ သူညံ့တယ္၊ ငါေတာ္တယ္နဲ႔ တြယ္ကပ္တြက္ခ်က္မေနပါနဲ႔။ လူဘဝဆိုတာကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။
မူရင္းေရးသားသူ -- He Quan- Feng (何權峰) (စိတ္ပညာ)(微笑，當生命陷落時 總數是一樣的) (ဘဝစိတ္ပ်က္ေၾကကဲြခ်ိန္မွာ ၿပံဳးပါ။ ေနာက္ဆံုးကိန္းက အတူတူပါပဲ)
Tuesday, December 1, 2009
အေမွာင္နယ္ထဲက စိတ္ဓာတ္ေတြ (ကဗ်ာ)
ျပည္သူေမြးတဲ့ ခ်စ္မ၀သားေကာင္းေတြကို
မလည္မ၀ယ္ ႏွစ္ဆယ္အရြယ္မွာ
ရာထူးကိုအေယာင္ျပ
စိတ္ဓာတ္ကို အေမွာင္ခ်လို႔
သပိတ္ကိုေထာင္ခ်ခိုင္းတယ္....
ေဒ၀ဒတ္ကို အေဖမွတ္ျပီး
အမိန့္ကိုနာခံ
ဘုရားကိုအာခံ
အေမ့ကို ကာျပန္ကာ
အမိေျမရင္းကို ေျခနင္းျပီး
သံဃာကို ေသမင္းဆီပို႔ခဲ့ ........
အသားထဲကေလာက္ထြက္
ဘုရားေသြး ေသာက္ရက္တဲ့
လူယုတ္မာလက္ထဲမွာ
အတိတ္ကို မစူးစိုက္
အရိပ္ကို ရူးမိုက္ျပီး
သကၤန္းကို ေသြးလႊမ္းေအာင္လုပ္
သန္းေရႊကိုယ္စား ငရဲသြားမလို႔လား
သားရယ္...................
လူယုတ္မာတစ္ေယာက္ရဲ့
ႏႈတ္ကထြက္တဲ့ စကားေလာက္နဲ႔
သံဃာေတြ အလ်ားေမွာက္ခဲ့ရတာ
သူ့တစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ဧရာ၀တီျမစ္တြင္း ေသြးေတြဆင္းျပီး
ၾကားလူက၀င္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး
အျပစ္မဲ့ တိုင္းျပည္ကိုေပးျပီး
သူ႔ကြၽန္ဘ၀ ျပန္ေျပးမလို႔လား
သားရယ္.......................
အေတြးနဲ႔ အေတြ႕ကို
မေရမရာ ေရာလု႔ိ
ေသမွာမႏွေျမာပဲ
ေဒ၀ဒတ္ေကာင္းစားေရးအတြက္
ေသနတ္ေျပာင္းကို အေမတို႔ဘက္လွည့္
ေသြးသားရင္းေတြ ပစ္သတ္
မင္းလုပ္ရပ္ေတြမွန္ရဲ႕လား
သားရယ္.....................
အေမ အသက္ေပးေမြးခဲ့တဲ့
အေဖ့ေသြးက
ဦးေႏွာက္နဲ႔မေတြးဘဲ
တိုင္းျပည္ကို ေခြးျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာ
အေမ့ ရင္ေတြဘယ္လိုေဆြးမလဲ
တစ္ခါတစ္ေလ ေတြးပါလား
အစ္ကိုစစ္ေသြးတို႔ရယ္..................
ု့
သားေအာင္ဆန္း
ျပန္လည္မွ်ေဝေပးသူ ကိုေဒါင္းမာန္ဟုန္ အားေက်းဇူးတင္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
